rzucić się się w oczy

См. также в других словарях:

• rzucać się – rzucić się w oczy — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się od razu widocznym, łatwym do zauważenia (też nieosobowo) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzucił mi się w oczy jego nowy krawat. Rzuca się w oczy jego obycie w świecie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rzucić się — Coś rzuca się w oczy «coś daje się łatwo zauważyć, jest od razu widoczne, oczywiste»: Rzuca się w oczy uczynność i życzliwość wszystkich pracujących przy igrzyskach. Na każdym kroku na widza czeka pomocny wolontariusz. Polityka 39/2000. Komuś… …   Słownik frazeologiczny

• rzucać się – rzucić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skakać w sposób gwałtowny w dół : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzucić się w przepaść. Rzucali się jeden za drugim do wody. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rzucić — 1. pot. Rzucać mięsem, posp. mięchem, wulg. kurwami «używać wulgarnych, obraźliwych słów; przeklinać»: (...) zamknęła się z zespołem w sali prób, mnie kazała zostać na widowni, i tak się darła, tak rzucała mięsem, że na rynku było słychać (...).… …   Słownik frazeologiczny

• rzucać się — Coś rzuca się w oczy «coś daje się łatwo zauważyć, jest od razu widoczne, oczywiste»: Rzuca się w oczy uczynność i życzliwość wszystkich pracujących przy igrzyskach. Na każdym kroku na widza czeka pomocny wolontariusz. Polityka 39/2000. Komuś… …   Słownik frazeologiczny

• oko — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, lm M. oczy, D. oczu, N. oczami || oczyma {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narząd wzroku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebieskie, zielone, piwne, brązowe oczy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… …   Słownik języka polskiego

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

• rzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rzucaćam, rzucaća, rzucaćają, rzucaćany {{/stl 8}}– rzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rzucaćcę, rzucaćci, rzuć, rzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować szybkim… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

• napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… …   Słownik języka polskiego